Zrozumienie mechanizmu rozkurczowej niewydolności serca
Rozkurczowa niewydolność serca jest schorzeniem występującym, gdy mięśnie serca wykazują zwiększoną sztywność i nie są w stanie normalnie się rozluźnić, utrudniając swobodne napełnianie się lewej strony serca krwią. Powoduje to zwiększenie ciśnienia w lewych komorach serca i w płucach. Osoby chorujące na rozkurczową niewydolność serca cierpią na duszności, szczególnie podczas aktywności, i często mają trudności z wykonywaniem prostych codziennych czynności, co drastycznie obniża jakość ich życia. Leki, które są skuteczne w leczeniu innego rodzaju niewydolności serca, często nie przynoszą pozytywnych skutków w leczeniu rozkurczowej niewydolności serca, a sposoby jej leczenia tej dolegliwości są obecnie mocno ograniczone.
Czym jest urządzenie IASD® System II?
Urządzenie IASD System II jest minimalnie inwazyjnym wyrobem medycznym, którego zadaniem jest zmniejszenie ciśnienia w mięśniu sercowym za pomocą implantu, umożliwiającego przepływ krwi między lewym a prawym przedsionkiem (górnymi komorami serca), potencjalnie zmniejszając podwyższone ciśnienie w lewym przedsionku, odpowiadające za objawy rozkurczowej niewydolności serca.
Urządzenie IASD System II jest umieszczane przez kardiologa interwencyjnego podczas standardowego zabiegu o minimalnym poziomie inwazyjności. Cewnik stosowany podczas zabiegu służy do utworzenia bardzo małego otworu w ścianie serca między lewym i prawym przedsionkiem, umożliwiającego umieszczenie implantu. Implant jest umieszczany w tym otworze, aby wraz z upływem czasu pozostawał on otwarty. Implant umożliwia przepływ krwi z lewej strony (wysokie ciśnienie) do prawej strony (niższe ciśnienie), obniżając tym samym ciśnienie w lewym przedsionku, odpowiadające za objawy niewydolności serca.
Urządzenie IASD System II jest obecnie dostępne jedynie w ramach badań klinicznych. Przeczytaj więcej o badaniu i sprawdź, czy możesz się do niego zakwalifikować. Tutaj uzyskasz informacje na temat ryzyka i korzyści wynikających ze stosowania urządzenia IASD System II.
Objawy przedmiotowe i podmiotowe niewydolności serca mogą, ale nie muszą ulec poprawie. Potencjalne korzyści dla pacjentów, którym wszczepiono badane urządzenie, mogą obejmować:
- Zmniejszenie duszności
- Ograniczenie liczby hospitalizacji i/lub czasu pobytu w szpitalu
- Zmniejszenie liczby wizyt na oddziale ratunkowym
- Zmniejszenie dawek leków
- Poprawa tolerancji na wysiłek
- Poprawa jakości życia
Zagrożenia związane z tą procedurą mogą być podobne do czynników zagrożenia standardowych zabiegów cewnikowania serca, w których podobne urządzenia są wszczepiane na stałe w ścianę przegrody międzyprzedsionkowej. Te zagrożenia są niezbyt częste. Kardiolodzy interwencyjni i pozostały personel laboratorium cewnikowania sercowego są właściwie przeszkoleni w zakresie reagowania na zagrożenia i zmniejszania prawdopodobieństwa zagrożeń zabiegowych. Potencjalne zagrożenia zabiegowe implantacji podano poniżej:
- reakcja alergiczna na barwniki;
- reakcja alergiczna na implant;
- bezdech;
- arytmia;
- krwawienie, z możliwą potrzebą transfuzji krwi;
- powstanie zakrzepu;
- zatrzymanie czynności serca;
- przebicie serca wskutek przekłucia przegrody międzyprzedsionkowej;
- zgon;
- zmniejszenie rzutu serca;
- umieszczenie urządzenia w nieprawidłowym położeniu lub konieczność jego nieplanowanego usunięcia;
- embolizacja urządzenia, całkowita lub częściowa;
- pęknięcie urządzenia lub naruszenie jego konstrukcji;
- zapalenie wsierdzia;
- gorączka;
- krwiak w miejscu dostępu;
- hemoliza;
- niedociśnienie/nadciśnienie;
- nieprawidłowe lub wadliwe umieszczenie urządzenia*;
- zakażenie, w tym posocznica;
- uszkodzenie nerwu w miejscu żylnego dostępu udowego;
- tamponada osierdzia;
- perforacja naczynia lub mięśnia sercowego;
- płyn w jamie opłucnej lub w osierdziu;
- tętniak rzekomy w miejscu dostępu;
- niewydolność nerek;
- zatorowość układowa (powietrze, tkanka lub skrzep);
- zakrzepica lub wytworzenie skrzepu na urządzeniu;
- pogorszenie niewydolności serca.
* może wymagać nieplanowanego usunięcia urządzenia